woensdag 13 februari 2008

eerste berichtje uit zuid afrika

eindelijk komt er nog eens iets op dit blog.
momenteel hebben we nog geen internet en daarom duurt het zo lang eer ik iets op het net zet. Ook voor fotos zullen jullie nog even moeten wachten.
Het was een lange vlucht naar johannesburg maar door inflight-entertainment is da wel vlot gegaan. Het leven is hier wel fijn, Steffie en ik hebben elk ons apartementje achter joan haar huis maar door dat steffie een grotere living heeft en de keuken zitten we altijd daar en ga ik alleen naar mijn apartement om me te wassen en te slapen.
Zuid afrika is een mooi land en hebben (tot vandaag) alleen maar zon en hitte gehad.

De stage plaats was eerst wel een beetje shocerend maar ben er al over, en hier zitten echt schatten van kinderen, Steffie en ik zijn bij wijze van spreken al aant vechten over wie welk kind gaat adopteren :-)
Ben ook beetje gepromoveerd (of misschien gedegradeerd) tot chauffeur van Huis Talje, maar dat is natuurlijk ook een blijk van vertrouwen.
Ik ga nu nog een beetje verder werken want de kinderen hebben ons nodig :-) maar zo snel internet op ons apartement is geregeld zullen jullie wel veel regelmatiger van mij ( en Steffie) horen

Voor de ongeruste mensen onder jullie: Alles is hier perfect en Steffie en ik hebben veel aan elkaar en ik mis jullie allemaal maar laat dat niet in de weg staan van het feit dat ik hier moet genieten en een mooie ervaring opdoen.

baie groet
Joris ( of Chuam zoals sommige kinderen me noemen)

vrijdag 1 februari 2008

Voorstelling

Misschien nog even vertellen waar en hoe en wat en wanneer en waarom...

Steffie en ik gaan dus naar Warm Baths en ja zoal de naam het zelf zegt tis daar een warm bad. Heet in de zomer naart schijnt en natuurlijk warme bronnen (kzal u wel laten weten hoe warm als ik het zelf gevoeld heb). Warmbaths ligt in het Noorden van Zuid-Afrika, een goede 100km van Pretoria en iets mee van Johannesburg. Het is een landelijk stadje maar wat dat juist inhoudt in Zuid-Afrika weet ik zelf ook nog niet goed. We mogen er (waarschijnlijk) logeren bij Joan. Dit is ook de vrouw die onze stageplaatsen een beetje sponsort.

We gaan stage doen op twee (misschien drie) plaatsen:

  • Huis Talje Home for intellectualy and physically challenged children. Een tehuis voor kinderen met allerlei soorten handicaps eigenlijk. De handicaps zijn vooral ofwel aangeboren ofwel door mishandeling ofwel door FAS (foetal alcohol syndrom). Onze taak hier gaat vooral zijn om een stimuleringsprogramma verder uit te werken (dat de meisjes van vorig jaar hebben opgestart)
  • De tweede plaats zou Thusanang Special School zijn. Zelf weet ik er nog niet veel van en stel het mij nu voor als een iets primitievere vorm van bijzonder onderwijs, ook weet ik zelf nog niet helemaal wat we hier moeten doen, buiten dan misschien de pedagogische vaardigheden van leerkrachten en begeleiders versterken.
  • De derde plaats zou een pre-primary school zijn, een kleuterschooltje. Of we daar gaan komen weet ik niet, maar de mensen van vorig jaar hebben daar toch ook even gestaan dus misschien dat we er ook komen.

Zo nu weten jullie al beetje van wat ik daar ga uitspoken aan de andere kant van de wereldbol, maar hoop dat door hier regelmatig te posten dat jullie nog een beter beeld zullen krijgen

Niet meer lang

Niet meer lang dus voor ik vertrek.

Gisterenavond was mijn favoriete zin op ons geweldig surprise afscheidsfeestje (nog eens ne dikke merci aan Rob, Liesbeth, Joyce en Kathleen): 'nog vier nachtjes slapen'. Dat zijn er dus ondertussen nog maar drie geworden.

Meer en meer vraag ik me af: Damn, waarom ga ik op buitenlandse stage, en dan nog zo ver??? Ik kan toch ook gewoon normaal doen en in Belgiƫ op stage. Maar ik ben nu eenmaal niet zo heel normaal :-), en ik weet dat het mega gaat worden, een mooie ervaring, avontuur en zoals mijn mama en erik zeggen: Ge gaat eindelijk volwassen worden (ook al wil ik dat nog nie echt hoor)

Gisteren zijn er ook bijna traantjes gevloeid LOL ben nu eenmaal een emotionele mens en sommige mensen ga ik echt wel missen :-) en nu moet iedereen zich angesproken voelen he.

Steffie en ik gaan een mega tijd te gemoet (en voor diegene die Steffie kennen: kzal er zorg voor dragen :-) ) en hiermee heb ik dan de blog gestart waar jullie allemaal mij (ons) kunnen volgen en waar ik ook hopelijk veel van jullie ga horen!